Het was een koude winter in 1941 toen de Nazi’s een ghetto lieten bouwen in Krakau. Ze tekenden op de stadskaart een groot vlak in de wijk Podgórze waar de ghetto moest komen. Alle Poolse bewoners werden gedwongen hun spullen te pakken en ergens anders in de stad te gaan wonen. De Joodse mensen uit Krakau, die voornamelijk in de wijk Kazimierz woonden, werden met meerdere gezinnen in de krappe huizen gedirigeerd.
Midden in de chaos en ellende van het ghetto stond een apotheek. De Pool Tadeusz Pankiewicz was de eigenaar en had de zaak van zijn vader overgenomen. Hij was niet van plan om te vertrekken, ondanks aandringen van de Duitsers. Toen het ghetto eenmaal afgesloten werd van de rest van de stad, waren Pankiewicz en zijn medewerksters de enige Polen die in de jodenwijk bleven werken.
De medewerkers zetten alles op alles om zoveel mogelijk mensen te helpen. Verdovingsmiddelen hielden angstige kinderen stil tijdens huiszoekingen, waterstofperoxide hielp mensen hun haar te blonderen en een ander uiterlijk aan te nemen. In de verborgen kluis werden waardevolle spullen van mensen bewaard die ze anders moesten inleveren aan de bezetters. Voedsel werd het ghetto ingesmokkeld en kinderen eruit. De apotheek werd een verzamelplek voor het verzet en bood een schuilplaats voor joden die op transport moesten.
Na twee jaar waanzin, gruwelheden en verdriet werd de gehele ghetto ontruimd door de Nazi’s. Pankiewicz heeft al die jaren alles door de ramen van zijn apotheek zien gebeuren en van dichtbij meegemaakt. Zijn ooggetuigenverslagen heeft hij na de oorlog opgetekend in het boek ‘Onder de adelaar’ en van de apotheek is een klein en indrukwekkend museum gemaakt. Het museum is deels gesubsidieerd door Steven Spielberg, die met zijn film ‘Schindlers List’ een belangrijke rol heeft gespeeld in het wereldkundig maken van het verhaal van de joden in Krakau.
De apotheek ‘Pod Orlem’ in het voormalige ghetto, pal aan het heldenplein, is een bezoek waard.
Bijgewerkt op 13 april 2018